Wykonywanie przewozu drogowego pojazdem nieposiadającym aktualnego okresowego badania technicznego jest kwalifikowane jako najpoważniejsze naruszenie (NN)

Fot. ITD

Truck.pl w artykule „Kosztowna zwłoka” (LINK) poinformował o dwóch przypadkach jazdy bez przeglądu, które ujawniło ITD. Naruszenie takie zagrożone jest karą pieniężną w wysokości 2.000 zł – na przewoźnika i 200 zł – na zarządzającego transportem. Nałożenie kary jednak nie kończy sprawy.

Wykonywanie przewozu drogowego pojazdem nieposiadającym aktualnego okresowego badania technicznego potwierdzającego jego zdatność do ruchu drogowego – za każdy pojazd, stanowi naruszenie lp. 9.1 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym. Zagrożone jest ono karą 2.000 zł. Co jednak istotne jest ono kwalifikowane jako najpoważniejsze naruszenie (NN).

Wykonywanie przewozu drogowego pojazdem nieposiadającym ważnego aktualnego badania technicznego potwierdzającego jego zdatność do ruchu drogowego stanowi również naruszenie lp. 15.1 załącznika nr 4 do ustawy o transporcie drogowym. W przypadku zarządzającego transportem jest ono zagrożone karą 200 zł i również jest kwalifikowane jako najpoważniejsze naruszenie (NN).

Najpoważniejsze naruszenie stanowi już samo wykonywanie przewozu pojazdem bez przeglądu, nawet w sytuacji gdy pojazd jest w pełni sprawny technicznie.
Wykonywanie przewozu drogowego pojazdem posiadającym usterkę lub usterki układu hamulcowego, połączeń układu kierowniczego, kół, opon, zawieszenia, podwozia lub innego wyposażenia, zakwalifikowane jako niebezpieczne – za każdy pojazd, stanowi odrębne naruszenie lp. 9.2 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym. Zagrożone jest ono karą 2.000 zł i również jest kwalifikowane jako najpoważniejsze naruszenie (NN).
Tym samym w przypadku gdy przewoźnik będzie wykonywał przewóz pojazdem bez przeglądu, mającym jedną z w/w usterek zostanie ukarany dwoma karami za dwa najpoważniejsze naruszenia (2 x NN).

W przypadku najpoważniejszego naruszenia (NN) już jedno takie naruszenie powoduje uruchomienie procedury dotyczącej oceny dobrej reputacji. Nie jest ona jednak uruchamiana od razu po popełnieniu naruszenia. Procedura jest prowadzona po wydaniu wykonalnej decyzji o nałożeniu kary. To znaczy takiej, co do której zakończyła się ścieżka odwoławcza.
Wszczęcie postępowania dotyczącego dobrej reputacji nie oznacza jej automatycznego zabrania. Może ono zakończyć się w dwojaki sposób:
– wydaniem decyzji stwierdzającej utratę dobrej reputacji – w przypadku uznania, że utrata dobrej reputacji będzie stanowiła proporcjonalną reakcję za popełnione naruszenia, albo
– wydaniem decyzji stwierdzającej, że dobra reputacja pozostaje nienaruszona – w przypadku uznania, że utrata dobrej reputacji będzie stanowiła nieproporcjonalną reakcję za popełnione naruszenia.
Oceniając spełnienie wymogu dobrej reputacji organ (czyli starosta lub główny inspektor transportu drogowego) bierze pod uwagę szereg okoliczności. Postępowanie to wymaga aktywnego udziału przewoźnika, przedłożenia przez niego dokumentów i podania informacji.

Jedną z istotnych okoliczności branych pod uwagę przy ocenie dobrej reputacji jest to – czy istnieje możliwość poprawy sytuacji w przedsiębiorstwie, w tym czy w przedsiębiorstwie podjęto działania mające na celu wdrożenie prawidłowej dyscypliny pracy lub wdrożono procedury zapobiegające powstawaniu naruszeń obowiązków lub warunków przewozu drogowego.
Dlatego, w przypadku stwierdzenia w protokole popełnienia najpoważniejszego naruszenia, od razu warto w firmie wprowadzić procedury zapobiegające powtórzeniu się stwierdzonych naruszeń. Dla przykładu, w przypadku przeoczenia terminu przeglądu – rozwiązań, które zapobiegną powtórzeniu się takiej sytuacji w przyszłości.

W przypadku stwierdzenia utraty dobrej reputacji organ zawiesza zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
Zawieszenie ma charakter czasowy i trwa aż do zastosowania środka rehabilitacyjnego. Przez ten czas, przewoźnik nie może jednak wykonywać działalności transportowej. W takiej sytuacji wykonywanie transportu drogowego będzie równoznaczne z wykonywaniem przewozu bez zezwolenia lub bez licencji. Grożą za to wysokie kary pieniężne.
Tym samy przykład naruszenia polegającego na przeoczeniu terminu przeglądu jasno pokazuje, że w przypadku naruszeń to nie wysokość kary jest największym problemem, lecz konsekwencje wynikające z jego kwalifikacji jako najpoważniejszego naruszenia.
Dlatego tak ważnym jest by przewoźnik, który otrzymał protokół z kontroli lub decyzję nie kierował się wyłącznie wysokością kary finansowej, lecz przede wszystkim wagą zarzuconego naruszenia. Bowiem to waga naruszenia, a nie grożąca za nie wysokość kary decyduje o tym czy zostanie wszczęte postępowanie w przedmiocie oceny dobrej reputacji. Jak pokazuje przykład kary za brak przeglądu, z wagą naruszenia nie zawsze idzie w parze wysokość grożącej kary finansowej.

Dawid Korczyński
adwokat

Dawid Korczyński, adwokat