Po interwencji naszych Czytelników, przewoźników drogowych, w sprawie braków kart opłaty drogowej w wielu placówkach ich dystrybucji (m.in. poczty i stacje paliw) poprosiliśmy o wyjaśnienia ze strony Poczty Polskiej i Ministerstwa Infrastruktury, które nadzoruje tę dystrybucję. Według rzecznika poczty główną przyczyną braku niektórych rodzajów kart opłaty drogowej są ograniczone możliwości logistyczne Biura Obsługi Transportu Międzynarodowego. BOTM winę zwala natomiast na pocztę.

Tegoroczny, siedemnasty już MSPO (31.08-03.09.2009) był cieniem tej imprezy sprzed lat. Nie zabrakło jednak premier, a wśród nich ciekawych ciężkich pojazdów. Nowością na stoisku MAN Truck & Bus Polska był samochód ciężarowy Star 1444 o średniej ładowności, całkowicie bazujący na technologii pojazdów MAN. Dwa nowe pojazdy eksponował Jelcz-Komponenty. Samochód ciężarowy Jelcz 442 4x4 o średniej ładowności i wysokiej mobilności został wyposażony w nową, czteroosobową, opancerzoną kabinę. Jelcz, napędzany silnikiem Iveco, wyposażony jest w skrzynię ładunkową do przewozu m.in. dziesięciostopowych kontenerów. Podobnie opancerzoną kabinę, tyle że dwuosobową, miał eksponowany obok ciągnik siodłowy o podwyższonej mobilności 6x6 Jelcz C622D.43, również napędzany jednostką Iveco.

Najnowsze koparki gąsienicowe firmy Case przeznaczone są do najcięższych prac związanych z przemieszczaniem dużych mas ziemnych. Mają nie tylko mocną konstrukcję i duże silniki, ale także cichą i komfortową kabinę operatora. Do napędu nowych maszyn użyto ogromnego japońskiego silnika wysokoprężnego Isuzu, którego pojemność wynosi aż 15,7 litra. Jednostka ta wyposażona jest we wtrysk bezpośredni typu common rail. W mniejszym modelu maksymalna moc silnika wynosi 463 KM, w większym zaś aż 532. Wrażenie robi również głębokość kopania. Mniejszy model maszyny budowlanej sięga łyżką na 9,9 metra. Większa koparka gąsienicowa rodem z Case sięgnie już 10,7 metra.

Iveco Stralis z najmocniejszym silnikiem to całkiem udany pojazd dalekobieżny, którego główną zmorą są drobne awarie. Można go kupić dość tanio, jednak o późniejszej szybkiej sprzedaży nie ma raczej co marzyć. Plusy tego ciągnika siodłowego to na pewno - niska cena zakupu, dość duża wytrzymałość i w miarę oszczędny silnik. Minusy - utrudniona odsprzedaż, mała liczba zamienników części i drobne awarie elektroniki.

Japońskie samochody dostawcze nie mogą się przebić w Europie. Nissan skorzystał z aliansu, jaki łączy go z Renault i pod własną marką oferuje samochody, których odpowiedniki są w gamie modeli francuskiej firmy. Jednym z nich jest Interstar, bliźniak Renault Mastera oraz Opla Movano. Do zalet samochodu dostawczego marki Nissan należy zaliczyć: dość dynamiczny silnik, wygodne i bezpieczne zawieszenie, dużo pojemnych schowków w kabinie, 12 zaczepów do mocowania ładunku w podłodze. Mankamenty to z kolei: nieregulowana, zbyt duża kierownica, nawiew niemal niewyczuwalny na trzech stopniach i bardzo silny na czwartym oraz utrudnione korzystanie z pełnej objętości ładowni.

Używane naczepy niskopodwoziowe nie cieszą się takim uznaniem jak nowe tego typu pojazdy. Ostatnio jednak zauważalne jest lekkie ożywienie w handlu używkami, do czego przyczyniły się inwestycje związanie z mistrzostwami Euro 2012. Niestety ceny naczep, szczególnie tych o większej ładowności są bardzo wysokie. Za naczepę King GTS44 z 2002 roku o ładowności 35 ton zapłacimy blisko 100 tysięcy. Za Krone Jumbo z 1991 r. (ładowność 22 tony) sprzedawca żąda 22 tys. zł. Na rynku dostępne są również naczepy innych producentów - m.in. Berger, Fliegl, Kelberg czy Zremb.