Przed dwoma tygodniami (1 czerwca) w Roskoszy koło Białej Podlaskiej odbył się VIII Zjazd Przewoźników Polskich. Podczas tegorocznej imprezy, po raz pierwszy od kilku lat, więcej mówiono o sukcesach i szansach polskiego transportu, niż o jego problemach. Jak oceniali prelegenci, w ciągu ostatnich sześciu lat polski transport drogowy wyrósł na potęgę. Po zaostrzeniu konkurencji między firmami transportowymi i spadku cen frachtów, zaraz po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, sytuacja w ostatnich kilkunastu miesiącach wyraźnie się poprawiła. Ceny frachtów, mimo stale rosnącej liczby zarejestrowanych w Polsce pojazdów wykorzystywanych w transporcie międzynarodowym, wzrosły. W Polsce zarejestrowanych jest obecnie więcej pojazdów jeżdżących w "międzynarodówce" niż w znacznie większych i najpotężniejszych gospodarczo w Europie Niemczech.

Przewieźć materiały budowlane na paletach, rury, elementy stalowe lub kruszywo, samodzielnie załadować i rozładować towar. To wszystko potrafi jeden pojazd - dwuskrzyniowa naczepa wywrotka Ovibos z żurawiem Fassi. Na ramie naczepy zamontowane zostały dwie skrzynie ładunkowe. Przednia skrzynia jest dwustronnie kiprowana, a tylna - trójstronnie. Wykonane z profili aluminiowych burty uchylają się u dołu przy rozładunku materiałów sypkich. Po zaryglowaniu górnych i odryglowaniu dolnych zawiasów burty otwierają się do dołu, co umożliwia załadunek naczepy przy pomocy wózka widłowego. Pomiędzy skrzyniami osadzono żuraw Fassi F 150A22, który przy wysięgu 8 m ma udźwig 1.600 kg.

Na giełdzie ruch nieco zmalał i dominują furgony z końca lat 90. ubiegłego wieku. Sporo jest Fiatów Ducato, nie brakuje także dużych furgonów Mercedesa. Ostatnio do sprzedaży wystawiono aż dwa, oba miały czarne polskie rejestracje, które świadczą, że są od co najmniej siedmiu lat eksploatowane w Polsce. Naszą uwagę przykuł większy o oznaczeniu 711D i ładowności 3,3 tony (DMC 6,3 t). Szesnastoletni pojazd napędzany był czterolitrowym dieslem i miał przebieg 233 tys. km. Cena wywoławcza wynosiła 28,8 tys. zł.

W Wałczu (północna Wielkopolska) otwarto autoryzowaną stację obsługi MAN-STAR Trucks. Gospodarzem obiektu jest ZTUH Albor, rodzinna firma motoryzacyjna, działająca od 1991 r., a specjalizująca się w naprawach taboru ciężarowego, głównie ciągników siodłowych i naczep. Zakład ma autoryzację takich producentów, jak: SAF, BPW, WABCO, JOST, Webasto, Eberspächer.

Nikt nie stworzył wzoru, który mówiłby, ile samochodów pomocy drogowej powinno przypadać na każdy tysiąc aut zarejestrowanych. U nas wskaźnik ten zapewne jest wyższy niż na Zachodzie, gdyż dla autolawet z żółtym kogutem na dachu znajduje się u nas nietypowe zastosowania, np. przewóz ściąganych z zagranicy aut. Krajowym potentatem w dziedzinie produkcji pojazdów pomocy drogowej jest firma Szummar z Parszowa koło Wąchocka w Świętokrzyskiem.Pojedyncze egzemplarze autolawet dla firm ratowniczych powstają też w innych spółkach, w których samochody z kogutami na dachu nie są głównym produktem. Jedną z nich jest gliwicki Superior, wytwarzający przeciętnie jedną zabudowę ratowniczą w miesiącu. Około 100 samochodów pomocy drogowej rocznie produkuje firma Eurotechnik z Sępólna Krajeńskiego (woj. kujawsko-pomorskie), stosująca podwozia marki MAN i Mercedes.

31 maja w Dąbrowie Górniczej (woj. śląskie) swój pierwszy zakład produkcyjny w Polsce i w Europie Wschodniej otworzył ThyssenKrupp Steel AG, największy niemiecki producent wyrobów stalowych. Docelowo w ThyssenKrupp Stal Serwis Polska wytwarzane będzie 125 tys. ton prefabrykowanych produktów stalowych rocznie, przeznaczonych głównie dla firm związanych z przemysłem motoryzacyjnym z Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy i Białorusi.

Dostępny od jesieni ub. roku mocniejszy o 18 KM turbodiesel (zastąpił 102-konnego ropniaka) oraz rozszerzone od niedawna wyposażenie o pakiety X i Navi zwiększają użyteczność i uniwersalność Hiluxa. Ten pikap w wersji z napędem 4x4 i podwójną pięciomiejscową kabiną spisuje się dzięki temu lepiej na szosie i bezdrożach. Opisywany Hilux z nawigacją i pakietem X kosztuje niecałe 110 tys. zł netto, czyli o ponad 27 tys. zł netto więcej niż poprzednik ze słabszym dieslem, bez pakietów X i Navi oraz niezabudowaną paką. Dopłata niemała, ale pozwalająca zwiększyć użyteczność i poprawić wygląd tak, by ten "roboczy wół", jak się go często nazywa, kojarzył się z terenowym pikapem do celów rekreacyjnych.

Nasi transportowcy jak co roku spotkali się w Roskoszy. Co znamienne, po raz pierwszy, a to już ósmy zjazd, więcej dyskutowali o odniesionych sukcesach i szansach na przyszłość niż o problemach. Słowem unijna rzeczywistość im obecnie służy. Specjaliści wróżą przewoźnikom kilka tłustych lat. Dobrej koniunkturze nie przeszkodzą kłody rzucane pod nogi przez urzędników, którzy np. utrudniają w Wielkopolsce rejestrowanie aut użytkowych sprowadzonych z Wysp.

Amatorzy dostawczaków coraz częściej decydują się tu na kupno wozu po kolizji. Rośnie jednocześnie popyt na używane elementy blacharskie. Największy wybór jest wśród pokryw silnika i bagażnika oraz kompletnych drzwi do Volkswagenów. Ceny zróżnicowane. Ok. 500 zł zapłacimy za maskę do T4, 800 zł trzeba wydać na taki element do LT. W większości części karoseryjne są zarysowane, a nawet wgniecione, dlatego wymagają obróbki blacharsko-lakierniczej.

Firma DAF Trucks dostarczyła 750-tysięczny pojazd wyprodukowany w Eindhoven (Holandia). Jubileuszowym pojazdem był ciągnik siodłowy XF105 dla firmy De Rijke Group, jednego z wiodących przewoźników świadczących usługi dla przemysłu chemicznego w Europie. Pierwszą ciężarówkę DAF sprzedał 1 września 1949 r. Obecnie holenderska firma ma 14,5 proc. udziału w ogólnoświatowym rynku samochodów ciężkich.

Dominację furgonów na tutejszej giełdzie zaczynają przełamywać używane wywrotki. Klienci poszukujący takiej zabudowy mogli ostatnio wybierać wśród kilkunastoletnich aut, w cenie ok. 20 tys. zł. Większość z nich legitymuje się przebiegami poniżej 200 tys. km i jest dobrze utrzymana.

Ostatnio klienci nie szukali najtańszych dostawczaków. - Większość osób szukających auta do pracy woli zapłacić trochę więcej i jeździć czymś ze sprawdzoną i trwałą konstrukcją, zainteresowanie najtańszą, polską techniką jest mizerne - stwierdził właściciel Poloneza z 1996 roku, wycenionego na 3,2 tys. zł.